| Tarikh | Penceramah | Tajuk |
|---|---|---|
| 01/08/2025 | Ustaz Azmiruddin Ismail | — |
Ilmu makrifat, tauhid dan tasawuf merupakan cabang ilmu yang amat penting dalam memahami hubungan antara manusia dengan Allah SWT. Dalam ajaran Islam, terdapat tiga bidang utama yang menjadi asas kepada kefahaman agama iaitu ilmu tauhid, ilmu feqah, dan ilmu tasawuf. Ketiga-tiga bidang ini berpaksikan kepada al-Quran dan hadis Nabi SAW, serta dijelaskan oleh para ulama Ahlus Sunnah wal Jamaah melalui aliran yang muktabar. Kefahaman terhadap ilmu-ilmu ini amat penting agar umat Islam tidak terpesong daripada landasan akidah yang benar serta tidak terkeliru dengan fahaman luar yang menyesatkan.
Ilmu makrifat khususnya memberi penekanan kepada pengenalan terhadap zat dan sifat-sifat Allah SWT. Ia menjelaskan bahawa segala bentuk ikhtiar seperti makan, minum, berubat dan belajar hanyalah sebab atau syarat dalam perjalanan kehidupan, sedangkan hakikatnya segala keputusan dan natijah datang daripada Allah SWT. Matlamat pembelajaran dalam bidang ini adalah untuk mencapai keyakinan terhadap zat Allah SWT sekadar yang wajib diyakini. Kiblat zahir umat Islam ialah Kaabah, namun kiblat hati pula haruslah benar-benar berpandukan kepada Allah SWT agar tidak disesatkan oleh pegangan atau kepercayaan yang menyalahi syarak, termasuk dalam hal berkaitan kaedah rawatan dan pandangan terhadap usaha.
Dalam hal ini, penting difahami bahawa hakikat penyembuhan bukanlah terletak pada ubat atau rawatan, tetapi pada kehendak dan qudrah Allah SWT. Justeru, usaha dalam beramal mesti didasari dengan keimanan dan pengakuan terhadap kekuasaan Allah. Maka, dalam setiap amalan dan ibadah, seperti solat dan zikir, hati perlu disertakan dengan rasa muraqabah, seolah-olah Allah melihat dan memerhati setiap gerak geri dan isi hati hamba-Nya. Sekiranya seseorang lalai atau berpaling daripada Allah, hendaklah segera kembali kepada-Nya dengan taubat yang tulus.
Dalam usaha untuk mencapai kefahaman makrifah dan tauhid yang sahih, umat Islam tidak boleh bersandar kepada akal semata-mata tanpa bimbingan. Perlu wujud sistem pengajaran dan pendekatan yang tersusun sebagaimana digariskan oleh ulama terdahulu. Kitab-kitab usul perlu dipelajari dengan tertib, agar setiap istilah dalam ilmu akidah, seperti Qalamullah, Sifat Dua Puluh, dan sebagainya difahami secara tepat. Masjid berperanan besar dalam hal ini, bukan sekadar sebagai tempat ibadah, tetapi sebagai pusat pengembangan ilmu dan pembentukan kefahaman masyarakat terhadap tauhid dan tasawuf.
Persoalan tentang bila mahu belajar feqah atau beribadah dengan khusyuk tidak seharusnya timbul. Ibadah perlu disertai kesedaran bahawa Allah melihat hati, bukan sekadar gerakan zahir. Di rumah Allah, jauhi perbualan duniawi, kerana kesungguhan dalam ibadah mencerminkan cinta kepada Allah dan kefahaman terhadap makrifatullah.
Makrifah ialah pengenalan terhadap Allah. Setiap pengetahuan tentang-Nya dikira sebagai makrifah, dan orang yang benar-benar mengetahui makrifat Allah akan mengenal Allah dengan sebenar-benar pengenalan. Daripada pengenalan itu, lahirlah pemahaman tentang segala ketentuan dan sifat Allah, serta tidak lagi terpengaruh dengan keraguan atau sangkaan buruk terhadap takdir-Nya. Perkataan seperti "kalau" tidak lagi sesuai diucapkan terhadap perkara yang telah berlaku, kerana ia menunjukkan kegoyahan dalam menerima qada’ dan qadar. Sebaliknya, perkataan itu hanya boleh digunakan bagi perkara yang masih dalam perancangan dan belum berlaku.
Dari sudut istilah syarak, makrifah ialah suatu pegangan yang teguh dan tetap, yang tidak diliputi oleh keraguan dan tidak goyah dalam segala hal yang berkaitan dengan Allah Taala dan Rasulullah SAW. Ia membentuk asas keimanan yang utuh dan menjadi benteng kepada kerosakan akidah serta serangan pemikiran yang bercanggah dengan ajaran Islam yang sebenar.
Perjalanan seorang Muslim menuju makrifatullah menuntut kefahaman yang mendalam serta bimbingan daripada ahli ilmu. Segala usaha yang dilakukan dalam kehidupan ini hendaklah dilihat dari sudut hakikat, bukan hanya zahir semata-mata. Allah SWT merupakan penentu segala sesuatu, dan setiap ikhtiar manusia perlulah disandarkan kepada-Nya dengan penuh yakin dan tawakkal. Maka, memahami tauhid, mengenal Allah, serta menelusuri jalan Ahlus Sunnah wal Jamaah adalah kunci kepada keselamatan akidah dan kejayaan di dunia serta akhirat.
| Isi Penting | Penjelasan Ringkas |
|---|---|
| 1. Tiga cabang ilmu asas | Ilmu tauhid, feqah dan tasawuf menjadi tunjang kefahaman agama, berpaksikan al-Quran dan hadis serta dijelaskan oleh ulama Ahlus Sunnah wal Jamaah. |
| 2. Hakikat ikhtiar dan ketentuan Allah | Makan, berubat dan usaha hanyalah sebab; keputusan dan natijah adalah di bawah kehendak dan qudrah Allah SWT semata-mata. |
| 3. Keutamaan muraqabah dalam ibadah | Setiap ibadah seperti solat perlu dilakukan dengan kesedaran bahawa Allah melihat hati, bukan sekadar gerakan zahir semata-mata. |
| 4. Kepentingan bimbingan ulama | Ilmu makrifat dan tauhid tidak boleh dipelajari secara bebas; perlu bimbingan dan sistem pengajaran daripada ulama muktabar. |
| 5. Makrifah sebagai pengenalan kepada Allah | Makrifah bermaksud mengenal Allah secara yakin dan tidak goyah, yang melahirkan pemahaman terhadap qada' dan qadar. |
| 6. Tauhid sebagai asas kejayaan akhirat | Perjalanan ke arah makrifatullah memerlukan kefahaman, tawakkal dan ikutan jalan Ahlus Sunnah wal Jamaah demi keselamatan akidah dan kebahagiaan abadi. |
Catat Ulasan